CZĘSCI CIAŁA
SEIKEN
Odpowiednio ułożona dłoń z szeroko rozstawionymi palcami.
Powoli zaciskamy pięść zaczynając od najmniejszego palca. Staramy docisnąć czubek palca do podstawy czyli stawu łączącego palce z dłonią. Zacisnąć (zrolować) palce zamykając je na końcu kciukiem tak, jakbyś chciał zabezpieczyć je przed otwarciem.
Dobrze zaciśnięta pięść daje odczucie skupienia w centralnej części dłoni oraz usztywnienia jej w nadgarstku. Powierzchnia uderzenia znajduje się między stawami łączącymi palec wskazujący i serdeczny z dłonią jako najlepiej ukształtowane i to właśnie miejsce nazywamy SEIKEN.
UDERZENIA
URAKEN – uderzenie
Dłoń jest ułożona dokładnie tak, jak wyżej, powierzchnia uderzeniowa znajduje się z tyłu kości zw. SEIKEN. Czasami nawet cała powierzchnia grzbietowa dłoni jest używana.
SHUTO
Dłoń w wyjściowej pozycji jak do Seiken.
Zaciskamy wyprostowane palce z lekkim odchyleniem do tyłu. Kciuk dociśnięty do boku dłoni (nie zginamy go do środka dłoni). Powierzchnia uderzeniowa to krawędź zewnętrzna (brzusiec-część miękka krawędzi bocznej) dłoni od podstawy stawu małego palca do podstawy dłoni.
EUPI
Powierzchnią uderzeniową jest kość łokciowa.
Mocno ściągamy przedramię do ramienia. Do uderzenia używamy stawu łokciowego i zależnie od uderzenia różnych jego części (czubek łokcia, koniec przedramienia, część tylną stawu łokciowego).
Ramię powinno być zgięte tak mocno, jak to jest możliwe. Przy uderzeniu należy uważać, aby kość promieniowa i łokciowa nie były blisko siebie.
TETTSUI – pięść – młot
Tettsui znaczy podstawa pięści. Powierzchnię uderzeniową stanowi podstawa zaciśniętej pięści.
NUKITE
Ułożenie ręki jak do Shuto.
Uważamy, aby palce dłoni nie były odgięte do tyłu. Następuje wówczas utrata siły uderzenia oraz niebezpieczeństwo urazu.
Powierzchnią uderzeniową są czubki palców. Każdy palec jest traktowany jako osobna jednostka uderzeniowa. Należy się skoncentrować na końcach każdego palca. Zwracamy uwagę na to, by palce były wyprostowane. Jednakże podczas akcji może wystąpić potrzeba nieznacznego zgięcia tych czterech palców do przodu.
SHOTEI
Shotei znaczy wierzchołek dłoni. Jest uformowane poprzez Shuto i silne wygięcie dłoni w nadgarstku. Strefą uderzeniową nie jest centrum dłoni lecz jej wierzchołek.
KOKEN
Jest odwrotnością Shotei. Jest stosowany zarówno jako technika uderzeniowa i bloku. Zginamy rękę w stawie nadgarstkowym w dół eksponując wierzchołek nadgarstka (staw nadgarstkowy).
W uderzeniu bocznym kciuk spoczywa na podstawie palca środkowego a przy uderzeniu pionowym na podstawie palca serdecznego. Pamiętajmy o tym.
Dłoń zginamy w stawie nadgarstkowym maksymalnie w dół.
HAITO
Haito jest odwrotnością techniki Shuto i powierzchnią uderzenia jest wewnętrzna strona dłoni od podstawy palca wskazującego do nadgarstka. Kciuk jest dociśnięty do środkowej części dłoni.
CHUSOKU
W Chusoku podstawa stopy tworzy „misę”.
Pięta jest maksymalnie uniesiona w górę. Duży palec jest również maksymalnie uniesiony do góry tak, że stopa uderza w równej linii z kośćmi nogi.
HAISOKU
Haisoku jest to po prostu podbicie stopy.
Aby uformować Haisoku należy wyciągnąć palce nóg do przodu. Pięta jest uniesiona maksymalnie w górę a palce wysunięte maksymalnie do przodu co jest bardzo ważne, by uniknąć kontuzji.
KAKATO
Kakato znaczy pięta i jest odwrotnością techniki Haisoku.
Musimy być świadomi, iż używając pięty, należy stopę unieść do góry z napięciem w stawie skokowym. W zależności od sytuacji używamy zewnętrznej strony pięty a w technice okrężnej jej tylnej części, zwracając uwagę na to, by nie uszkodzić ścięgna Achillesa.
HIZA – kolano
Hiza znaczy kolano. Jest bardzo ważne, aby kolano było maksymalnie wyeksponowane w przód z jednoczesnym obciągnięciem podudzia w tył z piętą dociągniętą do pośladka. Przy uderzeniu należy uważać, by nie urazić łękotki. Powierzchnie uderzeniowe to: całe kolano, wierzchołek kolana lub jego zewnętrzna strona w zależności od sytuacji.
SUNE – goleń
Sunę znaczy goleń. Używana jest cała kość goleniowa. Goleń jest jedną z najbardziej bolących i kruchych kości. Musi więc być szczególnie mocno trenowana (utwardzana). Utwardzony goleń jest bardzo silną bronią używaną szczególnie w obronie.
SOKUTO – krawędź stopy
Sokuto jest zewnętrzną krawędzią stopy. Powierzchnią uderzeniową jest krawędź zewnętrzna stopy od podstawy małego palca do środkowej części pięty. Eksponujemy bardziej piętę, która zabezpiecza nas przed kontuzją stopy.
POZYCJE
HEISOKU DACHI – stopy złączone
Stopy łączymy, układamy równolegle, palcami skierowanymi do przodu, nogi prostujemy.
MUSUBI-DACHI – stopy na zewnątrz
Przesuwamy ciężar ciała na pięty z jednoczesnym rozstawieniem stóp od 45 do 60 stopni. Łączymy pięty, prostujemy ciało.
HEIKO-DACHI – stopy równoległe
Przenosimy ciężar ciała na palce z jednoczesnym rozsunięciem pięt na zewnątrz. Stopy są rozstawione na szerokość ramion.
FUDO-DACHl/SOTOHACHIJI-DACHI – pozycja gotowości
Ciężar ciała przenosimy na pięty i jednocześnie rozstawiamy stopy na zewnątrz. Pozycja ta wygląda tak samo jak liczba osiem w języku japońskim.
UCHIHACHIJI – DACHI – pozycja gołębia
Z poprzedniej pozycji przenosimy ciężar ciała na palce stóp z jednoczesnym rozstawieniem pięt na zewnątrz, napięciem stawu skokowego, wypięciem bioder i zaciśnięciem kolan.
SANCHIN-DACHI – pozycja trójkąta
Przesuwamy prawą nogę w przód, stopy do wewnątrz pod kątem 45 stopni. Pięta stopy przedniej z palcami stopy tylniej ułożone są na tej samej prostej.
MOROASHI-DACHI – pozycja walki
Przenosimy ciężar ciała na palce z jednoczesnym równoległym ustawieniem stóp.
KOKUTSU-DACHI – postawa zakroczna
Wykonujemy skręt w lewo na nodze prawej z jednoczesnym uniesieniem pięty stopy lewej. Ciężar ciała spoczywa na nodze prawej w 70% i w 30% na lewej. Nogi ugięte w kolanach.
NEKOACHI-DACHI- pozycja kota
Odległość przedniej stopy od tylniej równa jest długości dwóch stóp. Ciężar spoczywa na nodze podporowej w 90% a na przedniej w 10%. Pięta wysoko uniesiona w górę. Stopę przednią skręcamy w lewą stronę, ciężar ciała przenosimy na nogę lewą (wg schematu) z jednoczesnym ugięciem nóg w kolanach i uniesieniem prawej pięty.
ZENKUTSU-DACHI – postawa wykroczna
Powrót do pozycji wyjściowej i przesunięcie prawej nogi w tył na odległość szerokości ramion. Ciężar ciała spoczywa na nodze tylniej w 30% i jest ona wyprostowana w kolanie a stopa skręcona jest pod kątem 50%, zaś noga przednia jest mocno ugięta w kolanie w ten sposób, by nie było możliwości zobaczenia palców swoich stóp. Obciążenie na przednią nogę wynosi 50%.
KIBA-DACHI – pozycja Zenkutsu-Dachi (postawa rozkroczna)
Przechodzimy z pozycji Zakutsu-Dachi poprzez skręt w prawą stronę. Nogi ułożone równolegle. Ciało należy opuścić do pozycji, która przypomina trochę siedzenie na koniu. Cały ciężar rozłożony jest równo na obie nogi.
SHIKO-DACH – pozycja sumo (postawa kwadrat)
Przechodzimy z pozycji Kiba-Dachi skręcając stopy na zewnątrz pod kątem 45%. Stopy ustawione pod kątem 90% w stosunku do siebie.
TSURU ASHI-DACHl – pozycja żurawia
Ściągamy prawą nogę, stopa prawa na wysokości kolana nogi lewej (podporowej), powrót do pozycji wyjściowej.
WYKONANIE POZYCJI SANCHIN-DACHI
Z pozycji wyjściowej (Fudo-Dachi) wykonujemy pozycję Yoi-Dachi Z tej pozycji palce lewej stopy łączymy z palcami prawej stopy, lekko opuszczamy biodra a ręce krzyżujemy na wysokości pasa.
Przesuwamy prawą nogę po łuku serca a ręce tworzą podwójny blok Uchi-Uke pod kątem 90 stopni. Łokcie trzymamy w odległości szerokości pięści od tułowia. Środek ciężkości przechodzi przez oś ciała.
MAE MAWASHI UKE
Prawą rękę unosimy w pionie na wysokość oczu z dłonią wysuniętą w przód w poziomie, wewnętrzną stroną do góry. Przegub lewej ręki dotyka łokcia prawej ręki. Z tej pozycji prawa ręka przechodzi do wewnątrz po łuku wykonując blok Shotei-Gedan a lewe ramię w tym samym czasie wykonuje nakrycie Tensho. Po wykonaniu ruchu kolistego dłonie dochodzą do ciała skręcone do przodu, następuje wypchnięcie podwójnego bloku w przód po skosie (shotei-uchi) w górę i w dół.
SHUTO MAWASHI UKE
Układamy ręce w taki sposób, że prawa dłoń spoczywa na zewnętrznej stronie lewej dłoni. Z tej pozycji końcówki palców lewej dłoni razem z prawą zmierzają do wysokości ucha (nieznacznie z tyłu). Stąd obie ręce zarysowują ogromne koło ponad głową. Gdy osiągną wysokość twarzy-rozdzielają się z przodu i jedna z nich zdąża na wysokość splotu słonecznego a druga zatrzymuje się w pozycji blokującej na wysokości klatki piersiowej z końcami jej palców na wysokości oczu. Prawa blokuje uderzenie i jest zrelaksowana w odległości szerokości pięści od tułowia. Całe ramię zgięte jest pod kątem 90 stopni. Palce lewej dłoni skierowane są w kierunku przeciwnika broniąc ciała, które jest w pozycji Kokutsu-Dachi.
WAŻNE WSKAZÓWKI DOTYCZACE TRENINGU
Najpierw rozpatrzmy znaczenie dobrej postawy i równowagi, które są bardzo ważne dla całości treningu.
1. 70% wagi powinno spoczywać w środku stopy w połowie drogi pomiędzy piętą i palcami stóp.
2. Ciężar całego ciała jest utrzymywany w dole i na linii osi ciała w centrum wyimaginowanego kwadratu z bokami wyznaczonymi przez przemieszczanie ciężaru ciała na przednią a następnie tylnią część stopy i obciążenie których wynosi 70% przy każdym przeniesieniu.
3. ramiona nie mogą być napięte.
Ciało ludzkie jest podzielone na część przednią i tylną, górną i dolną oraz boczne po obu stronach osi. Miejsce spotkania wszystkich osi jest uznawane za środek ciężkości/centrum grawitacji ciała. Jest to miejsce skąd pochodzi energia ciała. Proszę o tym pamiętać podczas treningu jak również o pozostaniu w dobrej postawie i równowadze.
Następną sprawą wartą podkreślenia jest odpowiedni ruch. Nasz trening jest powtarzającą się rutyną z bardzo sensownego powodu. Mianowicie, nasze ciało jest bardzo „szczere” i będzie się uczyło tego, w jaki sposób się poruszasz i tak też będzie ten ruch powtarzać. Jeśli wykonujesz ruchy prawidłowo, twoje ciało nauczy się „dobrze”, a jeśli będziesz wykonywać te ruchy źle, to twoje ciało wykształci złe nawyki. Cokolwiek trenujesz-rób to prawidłowo.
Najważniejszą rzeczą dotyczącą ruchu jest to, by pamiętać, że każdy ruch jest jednostką i każda technika powinna być wykonana jako pojedynczy ruch.
W podstawowym treningu Kihon ważne jest pamiętanie, by ruch był pełny jak również napięcie w stawach odpowiednich dla danego ruchu, oraz unikania ruchów niepotrzebnych dla danej techniki. W czasie treningu kontroluj która część ciała jest w użyciu i którą część przeciwnika atakujesz.
Kontruj również siłę uderzenia poprzez ciągłe uświadamianie sobie czym uderzasz, jak uderzasz i gdzie uderzasz. Jest to bardzo ważne podczas tego treningu.
Szybkość uderzenia, równowaga, postawa, czas powinny działać w koordynacji z oddechem i świadomością efektu każdego pojedynczego ruchu.
Bądź świadom tej idei podczas treningu.
TSUKI/uderzenia, górna część ciała SEIKEN CHUDAN TSUKI
Z prawidłowej postawy Sanchin-Dachi z pięściami mocno ściśniętymi i umieszczonymi razem na wysokości splotu słonecznego – przesuwamy prawą pięść pod waki (pachę), łokieć jest wciągnięty do wewnątrz w kierunku kręgosłupa, waki zamknięte. Z tej pozycji w tym samym czasie, gdy przednia ręka jest cofana, druga ręka uderza równolegle przeciwnika w splot słoneczny.
Jest to najprostsze objaśnienie techniki Seiken Chudan Tsuki.
W tej technice uderzasz przeciwnika prosto w splot słoneczny a na treningu w splot słoneczny wyimaginowanego przeciwnika równego wzrostem.
W czasie uderzenia pamiętaj, by ramię było w dole zrelaksowane a waki (pachy) zamknięte. Również bardzo ważne jest, by pamiętać, że uderzenie następuje z pięści a cofanie z łokcia.
Traktuj tę technikę jako pojedynczy ruch, w którym uderzenie, prędkość ruchu i odpowiednia postawa są traktowane jako jedność.
SEIKEN JODAN TSUKI/ uderzenie górne
Jest dokładnie takie samo jak Chudan Tsuki lecz skierowane do góry. Cel jest zlokalizowany pomiędzy oczami do podstawy nosa, mówiąc prosto-w centrum twarzy.
GEDAN TSUKI/ uderzenie dolne
Jest mniej więcej taki sam jak powyżej, tylko uderza w dół a cel jest uzależniony od pozycji przeciwnika. Jeśli stoi, to celem jest dolna część tułowia lub pachwina. Wówczas uderzaj pod kątem.
Jeśli masz kontrolę nad przeciwnikiem leżącym na podłodze, to miejsce uderzenia może być różne w zależności od sytuacji i ułożenia przeciwnika.
URAKEN SHOMEN UCHI- tylna cześć pięści do twarzy
Uderzamy odwrotną stroną Seiken a celem jest nos. Pięści razem, umieszczone przed brodą, ramiona w dole. Nie napinaj ciała i nie rozciągaj. Jest to istotne dla całego ruchu. Zrelaksuj się, opuść ramiona i zamknij waki (pachy), pośladki ściągnięte razem. Przypominam: nie wypuszczaj ręki z łokcia, uderzaj pięścią. Ciężar całego ciała jest utrzymany za Uraken a przegub w momencie uderzenia-luźny.
URAKEN SAYU UCHI
Ręce utrzymane w poziomie a pięści razem na wysokości piersi.
Zrelaksuj ramiona, opuść je, nie unoś ich do góry przed klatkę piersiową.
Tym razem wykonaj łuk na boki z łokciem jako centrum kierując cios w stronę skroni lub w nos.
Bardzo ważne – nie wypuszczaj rąk bez kontroli. Uraken jest czasami tak wykonany, że Sayu Uchi uderza od góry.
Ręka wówczas wędruje przed twarzą a pięść uderza z góry, następnie ręka powraca po tej samej linii. Ramiona są opuszczone i zrelaksowane a cały ciężar ciała jest z tyłu ciosu.
URAKEN HIZO UCHI
Ręce w pozycji przygotowawczej są w odległości jednej pięści od pępka i jedna na drugiej. I znowu – trzymaj ramiona opuszczone, zrelaksowane, pięści razem. Z tej pozycji uderzaj oponenta w małe żebra (śledzionę). Uderzaj całą siłą ciała. Oś środkowa jest jednocześnie osią wyjścia dla swobodnego poruszania się ramion w uderzeniu na boki. Ruch jest w pewien sposób podobny do grania na chińskim bębenku. I znowu miej na uwadze to czym uderzasz, jak uderzasz i gdzie uderzasz. Uderzaj grzbietem pięści w małe żebra lub brzuch w miejscu, gdzie nie ma zabezpieczenia żebrami. Pięść następnie powraca pod pięść pozostałą.
URAKEN MAWASHI UCHI
Ręka uderzająca jest schowana za ciałem a cofająca ręka spoczywa z przodu a następnie cofa się w taki sposób, jakby chciała pociągnąć za sobą rękę uderzającą. I tutaj jest bardzo ważne, abyś całą technikę traktował jako pojedyncze uderzenie i jak zawsze pamiętaj-czym uderzasz, jak uderzasz i gdzie uderzasz. Uderzamy kostkami palców lub grzbietem pięści w bok głowy, lub jeśli odwrócisz się bokiem, kiedy przeciwnik atakuje-w twarz, szyję a nawet pod pachę.
Dla początkujących-uderzasz w przeciwnika na wprost siebie z wykonaniem pełnych łuków. Zwracaj uwagę, by uderzać wprost do celu z ramionami zrelaksowanymi po to, by nie pozwolić uderzać im pod kątem, co jest często spotykanym błędem.
SEIKEN AGO UCHI
Z Sanchin Dachi ramiona zrelaksowane a ręce zgięte swobodnie dochodzą do wysokości brody. Uważaj, by nie odsłaniać, lub zamykać za mocno piersi, aby nie pozbawiać tej techniki jej optymalnej energii. Ramiona utrzymuj zrelaksowane i uderzaj naturalnym, płynnym ruchem.
Tutaj celem jest szczyt szczęki. Bądź bardzo dokładny. Uderzaj bezpośrednio do celu. Mała pomyłka może spowodować uderzenie w nos, lub okolice ust.
Nie otwieraj waki.
Utrzymuj ramię zrelaksowane. Łokieć utrzymuj w dole dla zabezpieczenia ciała a przedramię skierowane do góry dla skierowania ciosu oponenta w przeciwną stronę.
Ciężar całego ciała skupia się w ręce uderzającej i powraca z powrotem wraz z wracającą ręką. Prostuj rękę i zginaj ją w naturalnym płynnym ruchu. Powinna być wypuszczona i natychmiast ściągnięta z powrotem jednym ruchem.
SEIKEN SHITA TSUKI
Generalnie Seiken Shita Tsuki wychodzi z pozycji wyjściowej Kiba Dachi. Z Shizentai -„ściąć” ciało pięściami po skosie do poz. wyjściowej. Następnie jedna stopa jest przesuwana na zewnątrz na szerokość dwóch ramion w momencie kiedy ręce wykonują podwójny blok po linii z rąk skrzyżowanych.
Technika ta jest techniką walki z bliska i naprawdę nie jest wygodna w walce na odległość. Uderzasz przeciwnika z bliskiej odległości a tylna część pięści unosi się do góry.
Pieści trzymasz razem przed splotem słonecznym.
Jedna ręka wycofuje się, następnie uderza w górę z miejsca tuż pod splotem słonecznym. Dystans jest krótki, więc nie wyciągaj ręki zbyt daleko. Łokieć pozostaje w odległości około jednej pięści od ciała. Zamknij waki i uderzaj prosto, nie pod kątem.
ŁOKIEĆ
Uderzenie łokciem jest perfekcyjne przy uderzeniach w przód w szczękę a nawet w pachę. Łokieć można użyć do uderzenia w wielu technikach, w uderzeniu w dół i nawet w uderzeniu na boki lub w tył. Możesz się również spotkać z wieloma odmianami i kombinacjami w Kata. Bądź zawsze świadom tych możliwości i wykorzystuj je w codziennym treningu.
HIJI UCHI
Jak już wcześniej wyjaśniałem, aby uzyskać „dobry” łokieć, musisz dobrze ścisnąć rękę. Nie rób ogromnego, niepotrzebnego ruchu.
W czasie, kiedy ramię się cofa-pięść dochodzi do brody.
Bardzo ważny jest sposób użycia barku. Nie ściągaj go za mocno wykonując krótki cios. To zmniejsza jego siłę uderzenia.
Zrelaksuj się i puść ramię, zamknij waki. Uderzaj w przód i staraj się wypuścić łokieć jak najdalej w przód.
Uderzaj symultanicznie. Możesz wyobrazić sobie obracanie piłki w dłoniach z jednej strony w drugą w czasie skrętu ciała a łokieć uderza dokładnie w cel po linii łuku. Zamknij waki i skieruj łokieć bezpośrednio do celu.
TECHNIKI BLOKU
Techniki bloku właściwie odpowiadają technice ataku. Musisz więc być świadomy dokąd te ataki zmierzają.
PUNKTY WITALNE
Różne punkty witalne znajdują się w różnych punktach ciała.
Po pierwsze na osi ciała od czubka głowy do pachwiny i są to punkty witalne pierwszego stopnia. Wszystkie główne punkty witalne znajdują się na tej linii.
Punkty witalne drugiego stopnia znajdują się na linii bocznej.
Punkty trzeciego stopnia są położone wzdłuż kręgosłupa, na tylnej części linii centralnej (osi ciała).
Punkty witalne czwartego stopnia to punkty zabezpieczone anatomicznie: wewnętrzne krawędzie ciała, węzły chłonne, pachy, stopy, gardło itd.
Wszystkie punkty witalne są celem ataków. Są to te miejsca, które zabezpieczają różnego rodzaju bloki używane w Kihon jak również inne.
Kiedy trenujesz Kihon, powinieneś traktować blok jako atak skierowany przeciwko atakowi przeciwnika a nie tylko blok. Atakuj uderzające ramiona i kopiące nogi. To jest odpowiednie nastawienie psychiczne w stosunku do bloku.
UKE/ bloki
SEIKEN JODAN UKE – blok górny
Z pozycji Fudo Dachi formujemy odpowiednią i silną Sanchin Dachi, ramię zdąża do pozycji Jodan Uke. Ręka blokująca jest w odległości ok. dwóch pięści od czoła. Atak jest odparty poprzez uniesienie ręki pod kątem 45 stopni. Blokujemy częścią ramienia w linii podstawy przegubu do połowy przedramienia, gdy ramię unosi się błyskawicznie. W trakcie wykonywania całego ruchu, musisz być zawsze świadom, by bronić centralnego punktu czoła, gdzie znajduje się punkt witalny pierwszego stopnia. Blokujące ramię wychodzi spod waki, wędruje po linii krzyżnej do góry i unosi się pod kątem 45stopni do przeciwnej części ciała. Uderzająca ręka i powracająca ręka ochrania linię centralną. Bardzo ważne jest, byś nie szarpał i nie pauzował ręką a ruch powinien być płynny i wykonany jako jeden.
SEIKE CHUDAN SOTO UKE
Ramię blokujące wychodzi zza tyłu głowy. Pociągnij łokieć mocno do tyłu. Jeśli ruch łokcia jest nadrzędny a kąt mały, to cały ruch jest mocno ograniczony. Łokieć więc musi być mocno z tyłu.
Ramię blokujące wychodzi zza głowy a uderzenie spod waki a całe ramię służy jako ochrona ciała. Ramię to przesuwa się w drugą stronę w ruchu obrotowym ciała tak, jakby było ciągnięte przez przeciwne ramię. Blokadę wykonujesz z zaangażowaniem całego ciała. W końcowej pozycji ramię jest średnio w odległości jednej pięści od ciała a cała ręka zgięta pod kątem 45 stopni. Najczęściej blokujesz przednią częścią ramienia tuż za przegubem, lecz czasami użyjesz ramię w okolicy łokcia lub nawet sam łokieć. W pewnych sytuacjach możesz nawet zadziałać tak, jakbyś przechwytywał ataki przeciwnika, nie tak bardzo blokując co raczej absorbując jego atak.
Są różne możliwości, jednakże w Kihon jest tylko jedna obrona – atakiem przeciwko technice przychodzącej do środka. Nie blokuj pasywnie, ale z intencją złamania atakującej nogi czy ręki używając w walce całe ciało. W końcowej pozycji Hite, ręka jest schowana do tyłu tak dokładnie, że jest niewidoczna z przodu. Całe ciało skręca się w bok pod kątem 45 stopni do półobrotu. Skręcaj ciało przy bloku tak, aby skierować atak w inną stronę.
SEIKEN CHUDAN UCHI UKE – blok na zewnątrz
W tej technice ręka wychodzi spod waki po przeciwnej stronie, mija drugą rękę po zewnętrznej jej stronie i uderza po skosie od środka.
Blok następuje po zewnętrznej części ciała i kieruje atak od ciała na zewnątrz. Ruch powinien być prosty i naturalny.
Pozycja Seiken może być uznawana jako ochraniająca linię centralną lub brodę. Wykonuj ruchy pełne i zrelaksowane.
SEIKEN GEDAN BARAI – blok dolny
Jest perfekcyjny do obrony przed kopaniem w górę lub gdy uderzenie twojego przeciwnika jest niskie jak również bardzo dobre do kierowania uderzenia twojego przeciwnika w innym kierunku. Jest kilka różnych wariacji tego bloku.
Zaczyna się od osłonięcia krocza a ręka blokująca jest uniesiona do ucha po przeciwnej stronie tak, jakby je trzymała. Staraj się nie otwierać waki. Barki i łokieć opuszczone w dół. Waki są również punktami witalnymi, więc muszą być chronione.
Kiedy ramię opada-krzyżuje się z ręką przeciwną. Możesz to sobie również wyobrazić jako rękę spadającą na linii przegubu tak, by uciec przed schwytaniem. W czasie blokowania atakiem kopania lub chwytu-odciągasz atak od siebie. I tak jak poprzednio, wykonuj ruchy pełne. Nie zmniejszaj ruchu i nie pozwalaj, by był skurczony. Prostuj i wyrzucaj ramiona w pełni wykorzystując możliwości swoich stawów.
GEDAN BARAI/UCHI UKE
Dolny i środkowy blok wykonywany jest tak, jak zawsze za wyjątkiem – jeśli symultanicznie-łokcie muszą się spotkać na linii centralnej.
Skrzyżuj ręce w dół najmocniej jak potrafisz Dolna ręka przechodzi na zewnątrz i skręca się do Uchi Uke a górna ręka przechodzi od wewnątrz w Gedan Barai.
Obie ręce startują i kończą symultanicznie; płynnie, bez zatrzymywania się zbyt szeroko na zewnątrz ciała. W przypadku, gdy atak będzie skierowany jednocześnie na środkową i dolną linię, użycie tej techniki może być zastosowane również jako atak. Górne ramię będzie w ataku a dolne w Tettsui.
Może również wystąpić sytuacja, w której twój przeciwnik nie jest z przodu i wówczas blok może wystąpić jako Kumite wykonane z boku lub może być użyte jako obrona przed uchwytem. Różne sposoby użycia są możliwe.
KIHON
Z Fudo Dachi uformuj silne Sanchin Dachi oraz odpowiednie Shuto. Cały czas bądź świadom, której części ręki będziesz używał.
SHUTO GANMEN UCHI – uderzenie kantem dłoni w skroń
Technika ta jest w pewien sposób podobna do Chudan Soto Uke. Łokieć jest skierowany mocno do tyłu a waki jest przykryte przez Haito. Haito ciągnie ramię dookoła wprost na skroń wyimaginowanego oponenta twojego wzrostu stojącego z przodu. Dłonią wykonuj ruch podobny ruchu „siekania nożem pietruszki” na linii horyzontalnej z przodu. Jeśli nie wiesz dokładnie którą częścią Shuto powinieneś uderzyć – czy kantem zewnętrznej części dłoni od podstawy małego palca do przegubu, czy samym przegubem – może nie być odpowiedni. CKąt uderzenia może się zmienić. Upewnij się, ze twoja ręka wędruje horyzontalnie na odpowiedniej wysokości i Haito powraca do tyłu i ciągnie mocno do przodu.
Zawsze pamiętaj o świadomości tego, gdzie uderzasz, czym uderzasz, jak uderzasz uderzając w skroń przeciwnika. W technice Shuto – przecinaj cel w horyzontalnym ruchu okrężnym i zakończ w linii po przeciwnej stronie głowy przeciwnika tak, aby środek dłoni był na linii oczu.
SHUTO SAKOTSU UCHI – uderzenie w obojczyk z góry
Punkt wyjścia jest taki sam jak przy Ganmen Uchi. Jednak w tym przypadku-zamiast uderzenia horyzontalnego-przenosisz rękę w dół w pionie jak uderzenie toporem. Utrzymuj linię pionową. Celem jest obojczyk-kość pomiędzy szyją a barkiem. Uderzaj ciosem prosto z góry w dół. Jak zawsze ruch łokcia jest bardzo ważny. Staraj się, by łokieć wykonywał pełne ruchy. Jeżeli ruch ten nie jest pełny, wówczas trudno jest zaangażować do gry całe ciało. Przyciągnij łokieć do tyłu w pełnym ruchu a potem uderzaj przeciwnika prosto z góry. Ramiona utrzymuj zrelaksowane i waki zamknięte.
SHUTO SAKOTSU UCHIKOMI – uderzenie w skroń z przodu
Technika uderzenia w obojczyk jest bardzo podobna do techniki uderzenia środkowej lub górnej części ciała i rzeczywiście czasami jest uznawana za tę samą, z Seiken przechodzącym w Shuto. Znowu celem jest obojczyk. Kiedy przeciwnik się porusza lub atakuje, ty w tym samym czasie uderzasz w jego obojczyk. Wiele jest rodzajów uderzeń. Z pozycji wycofania-twoje palce ustawione są w ten sam sposób w jaki używasz noża do siekania. Zwróć uwagę na to, by nie otwierać waki i ramiona utrzymuj zrelaksowane.
Tak, jak w Seiken Chudan Tsuki nie wychodź do przodu łokciem. Z waki zamkniętymi uderzaj z rąk z ramionami zrelaksowanymi a powracaj łokciami. Utrzymuj mocne uderzenie i uderzaj prosto w dobrej technice.
SHUTO UCHI UCHI – uderzenie na zewnątrz
W tej technice początek jest taki, jakbyś zasłaniał ucho po przeciwnej stronie podobnie jak w pozycji wyjściowej w Gedan Barai. Uderzenie jest prowadzone od środka na zewnątrz. W Kihon uderzasz w skroń wyimaginowanego przeciwnika. Gdy jedna ręka się cofa – przednia Shuto pozostaje w tym samym miejscu i mogłaby być traktowana jako ochrona przeciwko atakowi lub nawet jako podstawa dla energii kręgosłupa. Z tej pozycji uderzenie nadchodzi jednocześnie z nawrotem. Znowu uważaj, by nie unosić ramion i nie odkrywać waki.
Wypuszczaj uderzenie z odczuciem opuszczania łokci w dół. Jak w każdym uderzeniu Shuto-przegub jest prosty a tył ręki nie zgięty do góry. Skoncentruj energię na Shuto. Jest wiele sposobów użycia tej techniki. Może to być blok przez złapanie przegubu przeciwnika lub jego szyi.
Dla utrzymania Kihon w konwencji Shuto Uchi Uchi – uderzenie na zewnątrz – uderzaj prosto w szyję, przegub utrzymuj prosto.
SHUTO HIZO UCHI
Postawa wyjściowa jest taka sama jak w Shuto Ganmen Uchi. I rzeczywiście technika ta jest tak podobna do Ganmen Uchi, że może być taktowana jako taka sama za wyjątkiem tego, iż uderza on w małe żebra przeciwnika. Ręka wychodzi zza głowy i rysuje ogromne koło zmierzając w dół do małych żeber przeciwnika. Upewnij się, że przegub jest mocno zgięty, dla wyeksponowania najsilniejszej części ręki i przenieś łokieć nieznacznie w kierunku środka. Barki są zrelaksowane, waki zamknięte a łokieć wciągnięty do środka. Utrzymuj całą wagę ciała z tyłu za techniką. Jeśli łokieć jest wzniesiony do góry z powodu napięcia barków, siła uderzenia zmniejsza się. Pamiętaj więc, aby ramiona były zrelaksowane, waki zamknięte. Nie tylko uderzaj w małe żebra, ale „przecinaj” je w kierunku przeciwnego biodra lub nogi. Po uderzeniu energicznie wycofaj Shuto do tyłu.
GERI-kopnięcia
Zaczynamy od Mae Keage, z poz. Fudo Dachi przez Uchi Hachi Ji Dachi do Yoi Dachi ciężar ciała na dole (kolana lekko ugięte). W tej pozycji silnie ściskamy pas, aby ręce nie miały swobodnego ruchu i nie odrywały się od ciała. W technikach kopania ręce mamy przy pasie, lub trzymamy uniesione w górę. Jeśli będziesz trzymał ręce uniesione w górę przez cały czas, możesz doprowadzić do uzależnienia się od rąk do utrzymania równowagi lub siły uderzenia i w rezultacie wykształcisz złe nawyki. Aby tego uniknąć utrzymuj barki zrelaksowane i opuszczone i ręce za pasem. Czasami w Kumite może nastąpić kopnięcie za uderzeniem, lub błyskawicznie za blokiem. Uczymy się techniki z rękoma trzymającymi pas, używając nóg bez wsparcia rąk. Opuszczamy barki i ręce trzymamy przy pasie.
MAE KEAGE
Ramiona trzymaj mocno oparte na bokach. W Mae Keage noga uderzająca, pięta i kolano są ułożone w silną poz. Chusoku. Noga pracuje wzdłuż linii centralnej i na niej powraca do tyłu. Nie rozszerzaj nóg zbyt mocno. Nogę wyprostuj do góry tak mocno, jak możesz, wzdłuż linii środkowej i na niej cofnij ją z powrotem. Uważaj, by noga nie pracowała za bardzo na zewnątrz lub wewnątrz i nie unoś jej tak jak w ćwiczeniach gimnastycznych, bez świadomości skierowanej na oponenta. Pamiętaj o zasadzie: czym uderzasz, jak uderzasz i gdzie uderzasz. Kopiesz piętą wprost pod brodę oponenta. Zawsze bądź tego świadom.
Ręce trzymaj na pasie bliżej środka, lub na zewnątrz w zależności od tego, czy kopnięcie będzie na zewnątrz czy do wewnątrz ciała. Jeśli kopiemy do przodu, ręce będą po bokach pasa, by nie przeszkadzać w kopaniu, a bliżej środka – jeśli kopnięcia są na boki. W Uchimawashi kopnięcie następuje ruchem nogi do góry i w bok i tu ręce będą na bokach. Za wyjątkiem Mae Keage, kopania najlepiej trenuje się z poz. Yoi Dachi (wąska odległość między stopami na długość stopy). Czasami początkującym ciężko jest utrzymać równowagę, lecz jeśli wspomagacie się pozycją zbyt rozkroczną, technika zmienia swoje właściwości i powoduje rozwój złych nawyków. Jeśli to tylko możliwe, utrzymuj i praktykuj tę technikę w Yoi Dachi.
W Uchimawashi Geri noga zmierza do góry po okręgu na przedzie całego ciała tak, jakby chciała zawinąć sobą całe ciało rysując ogromne koło. Staraj się narysować to koło jak największe. To samo dotyczy nogi przeciwnej prowadź ją dokładnie po tej samej linii. Unieś nogę i „owiń” nią całe ciało. Staraj się kopać po największych możliwie okręgach. Technika ta może być użyta zarówno jako blok jak i atak używając krawędzi stóp lub pięt. Możliwości są różne, bądź więc świadom jak uderzasz.
SOTOMAWASHI GERI
jest odwrotnością poprzedniej techniki.
HIZA GERI – kopnięcie kolanem
Mocne podparcie pod boki, kopiesz po linii centralnej.
Ściągnij mocno nogę i wystaw kolano do przodu, ściągnij palce mocno w dół do podłogi. Jak w każdym kopnięciu, nie stawiaj hałaśliwie nóg na podłodze. Zmieniaj nogi w pełnej kontroli.
Technika ta ma również wiele wariacji i uderzenia mogą być na wprost i z boków. W technice Kihon kop prosto utrzymując się na linii centralnej. Ruch utrzymuj tak duży, jak to możliwe. Opuść barki, ręce mocno ściskają pasek – kop prosto w górę. Biodra utrzymuj zrelaksowane i nie wypychaj ich do tyłu a wyciągaj do przodu razem z wysokim kopnięciem.
KIN GERI – kopnięcie w krocze
Używasz wierzchu stopy, ręce w podparciu boków, mocno wyrzucaj nogę w kolanie. Celem jest krocze, ale uderzasz tak, jakbyś chciał sięgnąć pasa poprzez krocze. Nie uderzaj więc za wysoko. Uderzaj ostro na pas i szybko powracaj. Uderzaj prosto z wyrzutu. Uderzenie wchodzi dokładnie między nogi. Nie uderzaj pod kątem, bo stracisz cel i cios wyląduje na udzie. By tego uniknąć, upewnij się, że noga zmierza prosto do celu. Nie pogłębiaj biodrami w dół. Jeśli pozwolisz nodze podtrzymującej na zbyt głębokie uginanie się, a głowa chodzi w górę i w dół- tracisz energie. Upewnij się, że noga uderza z ostrym wyrzutem prosto w krocze przeciwnika a cała waga ciała jest z tyłu techniki.
MAE GERI – kopnięcie podbiciem stopy
W tej technice używamy Chusoku. Uważaj, by nie ustawić nogi podporowej za daleko od linii środka. Kop prosto w przód wzdłuż linii centralnej. Kolana unoś wysoko w górę. Uderzaj całym ciężarem ciała z energią wychodzącą z biodra. Ściągaj uderzenie w tył inteligentnie. Kop i powracaj stopą w jednym ruchu. Tak, jak w technikach dotyczących tułowia ruch łokcia jest najważniejszy, tak w technikach kopania rolę tę spełnia kolano.
Jeśli nie jest odpowiednio uniesione- stopa również nie może pracować w odpowiedni sposób. W Kihon, dla zwiększenia korzyści z treningu, staraj się uderzać wyżej używając Mae Geri starając się dosięgnąć głowy przeciwnika.
SOKUTO YOKO KEAGE- wymach nogą prostą w bok
Dłonie oparte na pasie w jego środkowej części. Z Yoi Dachi będziemy uderzać podobnie do Mae Keage z tym, że na boki. W Mae Keage używaliśmy Chusoku a w Yoko Keage używamy krawędzi stopy Sokuto. Podnieś nogę do góry i gwałtownie uderzając krawędzią stopy pociągnij ją wysoko na zewnątrz. W kopaniu nie unoś palców stopy do góry. Kop dokładnie w bok. Podbicie stopy jest wyeksponowane do góry i uderza bezpośrednio do celu. Uważaj, by noga nie dryfowała do przodu bez kontroli. Uderzaj jak najdalej w bok.
SOKUTO YOKO GERI
Trzymaj mocno za pas z przodu, podnieś nogę wysoko w górę do Tsuruashi Dachi i stopę do kolana nogi podtrzymującej. Z tej pozycji uderzaj wprost w bok w Chudan, Jordan, Gedan. Wysuń biodro, wyrzuć nogę ostro w górę. Uderzaj i cofaj nogę tak, jak w uderzeniu w przód. W tej technice, dla uzyskania optymalnego ciosu, należy biodro wysunąć maksymalnie.
SOKUTO KENSETSU GERI
Cios ten atakuje kolano a nawet pachwinę. Generalnie na treningu atakujemy stawy kolanowe. Technika ta jest dokładnie taka sama jak Yoko Geri z tym, że wysokość jest inna. Wyjdź z pozycji Tsuruachi Dachi, wysuń nogę maksymalnie, uderzaj ostro w dół. Wycofaj nogę w pełnym ruchu zanim z powrotem postawisz ją na podłodze. Kop w dół, wycofuj, dokładnie postaw zanim użyjesz drugiej nogi. Bądź tego świadom podczas treningu.
USHIRO GERI
W tym kopnięciu uderzasz piętą, dlatego unieś palce wysoko w górę i cofnij do tyłu. Stań prosto i połóż dłonie na pasie w centrum. Rozejrzyj się najpierw dookoła, by zlokalizować cel, unieś kolano ze ściśniętą nogą, rozciągnij w pełni nogę. Po kopnięciu ściągnij stopę do pośladka a dopiero potem postaw w miejscu z którego ją oderwałeś. Nie uderzaj w „leniwy sposób”. Skoncentruj się na perfekcyjnym wykonaniu techniki..
Kop piętą i powracaj dokładnie z powrotem zanim uderzysz jeszcze raz.
MAWASHI GERI
Kolano jest uniesione do góry w kierunku zewnętrznym a dłonie spoczywają z przodu na pasie z dala od ciosu. Kolano podnieś wysoko na boki zanim skręcisz je do centrum Skręć biodro do ciosu. Aby to zrobić musisz utrzymywać równowagę. Wystaw kolano w skręcie do środka.
W uderzeniu możesz użyć zarówno Haisoku jak i Chusoku lub Sune. Dla początkujących ważne jest skoncentrowanie się na ściągnięciu palców do tyłu. Traktuj uderzenie i powrót jako jeden ruch powracaj za każdym razem do postawy wyjściowej. Cofaj nogę po tej samej linii po której uderzasz.
TECHNIKI ODDYCHANIA KOKU HO Wdychaj tak głęboko jak to możliwe Wdychanie i wydychanie jest równie ważne. Wdychaj i wydychaj pełną techniką. Ruch towarzyszący wygląda następująco: przy wdychaniu dłonie unosimy wewnętrzną stroną do góry, łokcie maksymalnie cofnięte do tyłu a przy wydychaniu dłonie odwracamy w dół jak byśmy chcieli wcisnąć w wodę kawałek drewna pływającego po powierzchni jeziora. Napełnij płuca w czasie liczonym do 1,2,3,4,5 i wydychaj w 1,2,3,4,5. Taka jest technika głębokiego oddychania.
NOGARE (OMOTE)
Tak, jak w normalnym głębokim oddychaniu, wdychaj i wydychaj najgłębiej jak możesz. Zmienia się tylko rytm ruchu.
Przesuń ramiona w tył tak, jakbyś chciał przyciągnąć przeciwnika do siebie. Cofając je wdychaj głęboko przez nos. Przy wydychaniu skręć zrelaksowane dłonie w dół. Wdychanie i wydychanie odbywa się w rytmie 7:3. Wdychanie liczymy 1,2.3,4,5,6,7 a wydychanie: 1,2,3. Wdychaj powoli a wydychaj szybko.
NOGARE(URA)
Technika odwrotna do Omote. Wdychaj z dłońmi uniesionymi wnętrzem do góry i łokciami maksymalnie z tyłu. Wdychanie jest gwałtowne. Następnie skoncentruj się na jednym punkcie tułowia dolnego a ciało jest napięte a ręce przesuwają się do przodu jak do uderzenia w Nukite. Po uderzeniu ręce relaksują się i przechodzą na boki a całe ciało ulega zrelaksowaniu. Rytm tej techniki liczony jest: wdychanie na 3, koncentracja w dole, zrelaksuj ciało i wydychaj w liczeniu do 7.
W technikach Omote i Ura wdychaj nosem i wydychaj ustami.
IBUKI
W Ibuki wdychanie odbywa się gwałtownie przez nos, następnie energia koncentruje się w jednym punkcie tułowia a ciało jest maksymalnie naprężone. Mocno wdychaj powietrze i silnie wypychaj je przez całkowicie otwarte gardło. Proces odbywa się w dolnej części ciała z udziałem punktu, gdzie znajduje się ścięgno Seiko a następnie jest mocno wypychane do góry. Całe ciało jest mocno napięte łącznie z udami, kroczem, biodra mocno ściśnięte. Ramiona w dole a waki zamknięte. Wydychanie jest wypychane ostro do góry. Staraj się wyczuwać różnice pomiędzy ekspansją, relaksacją i koncentracją w ciele. Całe ciało jest napięte wokół centrum.
IKO GEIKO – podstawy ruchu
Jak już wiadomo, Iko Geiko jest praktyką wszystkich technik.
PORUSZANIE SIĘ W ZENKUTSU DACHI
Bardzo ważne w Zenkutsu Dachi by ruch w przód i w tył odbywał się po linii prostej. Przechodzisz prosto bez wykonywania niepotrzebnych ruchów zwłaszcza w górę i w dół przy przechodzeniu przez środek. Biodra pozostają na tej samej wysokości. Następnie pamiętaj, by nie otwierać kolan przy ruchu. Kolano utrzymuj skierowane wprost do przodu. Również nie skręcaj stóp na zewnątrz.
Przednia stopa nie porusza się wcale, dopóki tylnia nie przekroczy jej linii w ruchu do przodu- wówczas stopa skręca się naturalnie. To samo dotyczy ruchu w tył.
SKRĘT W ZENKUTSU DACHI
Najpierw skontroluj pozycję wyjściową. Szerokość rozkroku jest równa ok. jednej szerokości ramion. Z Heiko Dachi przechodzimy prosto do tyłu na szerokość ok. dwóch ramion. Przednia stopa jest ustawiona prosto do przodu a tylnia pod kątem 30-45 stopni w bok. Tylnia noga jest wyprostowana a kolano przedniej zgięte głęboko w przód. Z tej pozycji powinieneś obserwować obszar ok. 100 stopni w tył. Ważne jest kontrolowanie przestrzeni oraz odpowiednie dawkowanie energii.
Najpierw tylnia noga przesuwa się z tyłu o szerokość ramion. Stopa odpowiednio ustawiona na podłodze. W tym czasie obserwujesz oponenta z tyłu. Z tej pozycji ciężar przechodzi na nogę przeciwną a równowaga się stabilizuje, gdy ciało jest odwrócone.
Blok jest zazwyczaj wykończony, kiedy ciało jest skręcone, ustawianie stopy zakończone a przeciwnik całkowicie widoczny.
OBRÓT W ZENKUTSU DACHI
Z prawidłowej pozycji będziemy się obracać o 360 stopni.
Najpierw skoncentruj wagę ciała na stopie przedniej nogi jako centrum okręgu. Noga tylnia przechodzi obok przedniej tak blisko jak to możliwe i przez centrum równowagi a następnie ciężar ciała jest skupiony na śródstopiu po czym przechodzi na piętę w momencie, gdy ciało przesuwa się na nogę przednią. Tylnia noga przechodzi do przodu a całe ciało do następnego ustawienia w trakcie trwania obrotu. To samo dotyczy powrotu. Ciało spoczywa na przedzie stopy tylniej w ruchu w odwrotną stronę.
PORUSZANIE SIĘ W KOKUTSU DACHI
Właściwie nie ma wielkiej różnicy w poruszaniu się w Kokutsu i Zenkutsu Dachi. Z odpowiedniej pozycji Kokutsu Dachi noga przechodzi prosto. Zwróć uwagę, aby rzeczywiście była prosta. Jest to pozycja bardzo wymagająca szczególnie dla początkujących – stanie w głębokim zgięciu kolan. Noga przednia pozostaje w tej pozycji. Kolana skręć do środka. Utrzymuj odpowiednią postawę z 70% wagi ciała na nodze przedniej Ciało jest głęboko osadzone na swej linii centralnej.
OBROTY W KOKUTSU DACHI
Ustaw się w silnej pozycji Kokutsu Dachi. Waga odpowiednio rozłożona z 70% na nodze tylniej i 30 na nodze przedniej, której pięta jest oderwana od podłogi. Aby dokonać obrotu, należy przenieść ciężar ciała z tylnej lewej nogi na przednią prawą. W tym samym czasie odwróć głowę i kontroluj atak oponenta, by znalazł się z przodu. Patrząc do tyłu stopa tylnia ustawia się pod kątem 45 stopni. W tej pozycji biodra schodzą w dół a obrót jest skończony. Pozycja jest ustabilizowana a lewe Chusoku przyjmuje swą odpowiednią pozycję. I to samo dzieje się w odwrotną stronę. Przednia stopa się odwraca, gdy noga przechodzi do przodu. Skontroluj pozycję przeciwnika, ustabilizuj ciężar ciała i odpowiednio ustaw stopę.
PORUSZANIE SIĘ W SANCHIN DACHI
Po pierwsze, ustaw się w dobrej pozycji Sanchin Dachi. Jak w innych pozycjach, unikaj niepotrzebnych ruchów góra-dół, opuść biodra i ustal równowagę na poduszce stopy. W przechodzeniu stopa rysuje półokrąg. Stopy łączą się po zarysowaniu półokręgów. To samo dotyczy ruchu odwrotnego.
OBROTY W SANCHIN DACHI
Najpierw odpowiednia pozycja Sanchin Dachi z ciężarem ciała na palcach i śródstopiu obu stóp. Palce stopy tylniej i pięta przedniej ułożone są na tej samej linii.
PORUSZANIE SIĘ W KIBA DACHI
Ustaw się w pozycji Kiba Dachi z 45 stopniowym ułożeniem stóp. Unikaj niepotrzebnych ruchów. Utrzymuj biodra na jednej wysokości, gdy się poruszasz. W ruchu do przodu nie wystawiaj kolan na zewnątrz, raczej utrzymuj je skierowane do środka. To samo dotyczy ruchu do tyłu. Nie poruszaj kolanami na boki.
W tej technice nogi nie poruszają się po okręgach ani w działaniach do przodu, ani do tyłu.
Waga musi być utrzymana w dole przy przechodzeniu stopy, szczególnie w Kiba Dachi.
OBROTY W KIBA DACHI-Shiko Dachi
Uformuj 45 stopniowe Kiba Dachi-Shiko Dachi. Z tej pozycji ruch jest właściwie taki sam jak w Zenkutsu Dachi, ale z wagą ciała równo rozłożoną na obu nogach: 50 na 50%. Również rozstaw nóg patrząc od przodu jest nieznacznie szerszy. Pamiętaj o tych różnicach. Pozostałe elementy są takie same.
Noga porusza się płynnie a ty obserwujesz przestrzeń poruszając się za nogą. Waga ciała nadal spoczywa na piętach. Biodra utrzymuj nisko przy obrocie.
RUCHY W KIBA DACHI – SHIKO DACHI
Po pierwsze ustabilizuj Kiba lub Shiko dachi. Będziemy się poruszać w 190 stopniowych obrotach. Kiedy tylnia noga przechodzi uważaj, by nie rysować nią koła. Poruszaj się prosto i uważaj, by noga też poruszała się prosto. Noga przednia pozostaje tam, gdzie była. Nie skręcaj nogi zanim się przemieścisz, pozostaje ona na miejscu.
Obie nogi skręcają się naturalnie kiedy tylnia przechodzi obok i ciężar ciała spocznie na obu piętach i noga znajdzie sobie odpowiednią pozycję po skręcie.
PORUSZANIE SIĘ W TYŁ W PÓŁOBROTACH W KIBA DACHI-SHIKO DACHI
Ustawiamy się w 90 stopniowej pozycji Kiba Dachi, poruszamy się do tyłu patrząc w przód. Tak samo jak w ruchu z przodu, unikaj ruchów po dużych okręgach. Przenieś piętę w linii prostej. Twój pierwszy ruch następuje tak, jak w Nekoashi Dachi. Kiedy pięta jest w odpowiedniej pozycji, ciało skręca się w biodrach z ciężarem opartym na piętach.
SHIKO DACHI-KIBA DACHI – kroki boczne
Uformuj odpowiednią pozycję Shiko lub Kiba Dachi. Kroki w bok, przód i tył. Znowu pamiętaj o unikaniu niepotrzebnych ruchów, zwłaszcza góra-dół. Przez cały czas kontroluj swojego oponenta z przodu w czasie akcji. Nie unoś bioder do góry w czasie wykonywania kroków z przodu. Pozostawaj na ugiętych nogach przy przenoszeniu nogi, która przechodzi z przodu i z tyłu. Nogi pozostają ugięte a biodra w dole podczas całego ruchu. To pozwoli ci zapewnić sobie odpowiednie zabezpieczenie z przodu lub przenieść ruch z jednej strony na drugą, w przód lub w tył w zależności od okoliczności.
YOKUSOKU KUMITE – walki wstępne
Zaczynamy od Sanbon Kumite 3-ch kroków. Atakujący w Kumite przyjmuje głęboką pozycje Zenkutsu Dachi. Obrońca wykonuje ruch przecinania na krzyż i przybiera pozycję gotowości Jodan Uke lub Jodan Tsuki. Kiedy atakujesz w dół bardzo ważne jest byś kontrolował pozycję oponenta i kontrował jego uderzająca rękę. Wejdź głęboko i uderzaj w Jodan.
TAMESHI WARI
Bardzo ważne jest w Tameshi Wari, abyś był w pełni świadomy czym uderzasz, jak uderzasz, gdzie uderzasz. Dotyczy to wszystkich technik Tameshi Wari. Bądź świadomy swojej pozycji: jak się poruszasz, gdzie jest twój przeciwnik, jak zamierzasz uderzyć- musisz w pełni zastosować te zasady. Konstrukcja dobrej postawy i dobra technika skoordynowana z odpowiednim oddychaniem i szybkością uderzenia spowodują, że twoje ciosy nogą i ręką będą bardzo efektywne.
Mówimy w tej chwili o Tameshi Wari, ale powinieneś go traktować tak, jak część swojego treningu w Kumite. Starasz się udoskonalić swoje uderzenie w Kumite.